‘Gratis wifi gebruiken, maar amper iets eten of drinken: voor steeds meer horecazaken is het dagelijkse kost.’ Dat schrijft De Standaard in een artikel op 15 december 2016. ‘Bovendien laten de meeste uitbaters hun klanten gewoon doen want klant is koning. Slechts 7% durft er iets over te zeggen’, lezen we verder. De krant baseert zich op cijfers van een onderzoek van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ). Hoe komt het NSZ precies aan die cijfers?
Door Mari Goossen
Ik zend een mailtje aan Christine Mattheeuws van het NSZ, die ook geciteerd wordt in het artikel, en ik vraag haar of het mogelijk is om wat meer informatie te krijgen over het onderzoek naar wifi-misbruikers. Ik krijg redelijk snel antwoord van het NSZ: een verwijzing naar het persbericht op de website van het NSZ. Dat persbericht had ik natuurlijk al gelezen en bevatte dezelfde informatie en cijfergegevens als de artikels die erover verschenen zijn in De Standaard en in andere kranten, wat al doet vermoeden dat de kranten gewoon het persbericht hebben overgenomen.
Ik besluit het NSZ te bellen. Communicatieverantwoordelijke Sven Nouten vertelt mij dat het NSZ het onderzoek zelf heeft afgenomen via mail bij hun klanten en omdat dit niet anoniem gebeurd is, kan het onderzoek ook niet ingekeken worden. Niet door studenten, maar ook niet door professionele journalisten. Hij vertelt dat het NSZ vaak gecontacteerd wordt door journalisten met vragen, maar ze laten de journalisten het onderzoek nooit inkijken want de journalisten kennen de achtergrond van het onderzoek niet en zouden focussen op de verkeerde cijfertjes. Het NSZ haalt dus zelf de belangrijke informatie uit het onderzoek en verwerkt dit in een persbericht dat naar de kranten wordt verzonden. Hij benadrukt enkele malen dat hun onderzoeken zeer betrouwbaar zijn en dat dit ook blijkt uit het feit dat veel journalisten de informatie rechtstreeks van de organisatie overnemen zonder verdere vragen te stellen.
Conclusie: we kunnen weinig zeggen over de juistheid van het artikel want we kunnen zelf niet aan het bronmateriaal geraken, we weten dus ook niet of dit onderzoek volgens de regels van het spel is uitgevoerd. Dit zegt wel veel over het gebrek aan transparantie bij het NSZ. De Standaard heeft dit artikel geschreven puur gebaseerd op het persbericht van het NSZ, er zijn ook geen andere organisaties of horeca-uitbaters aan het woord gelaten die het fenomeen van wifi-misbruikers misschien konden bevestigen of ontkennen. Sven Nouten vertelt mij dat de meeste journalisten het NSZ vertrouwen, maar hoe kunnen we er nu echt van uitgaan welke bron betrouwbaar is en welke niet, als we ze niet mogen checken? Zeker als het over organisaties gaat met eigen belangen lijkt mij dit een dubieuze kwestie.
Artikel: http://www.standaard.be/cnt/dmf20161215_02627864?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_term=dso&utm_content=article&utm_campaign=seeding