‘Bijna elke week krijgt een Belg euthanasie voor louter ondraaglijk psychisch lijden, ‘ zo vat een artikel in De Morgen op 25 oktober 2016 in De Morgen aan. Het enige wat mij bijbleef na een eerste lezing is dat je blijkbaar euthanasie kunt krijgen omwille van eenzaamheid. Dat vond ik heel straf. In 2014 en 2015 samen kregen 88 mensen euthanasie voor ondraaglijk psychisch leed, waarvan er 84 niet-terminaal waren. Moet je dan niet terminaal zijn om euthanasie te krijgen?
Door Sophie Wellens
Voor de cijfergegevens in het artikel ben ik eerst op de site gaan kijken van de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie. Daar vond ik het jaarrapport van 2014 – 2015, met uitgebreide categorieën cijfergegevens. Ik vroeg ook het persbericht van de organisatie op. Wanneer je de titel van het krantenartikel leest, wordt meteen duidelijk dat de journalist de nadruk legt op de algemene cijfers over psychisch leed, cijfers die de journalist niet gevonden had in het persbericht maar in het jaarrapport. Er is dus moeite gedaan om het uitgebreide rapport zelf door te nemen.
Het opmerkelijkste van het hele artikel is dat je blijkbaar euthanasie kunt krijgen gewoon omwille van eenzaamheid. Dit wordt de lezer duidelijk door een uitspraak van professor Ariane Bazan, klinisch psychologe aan de ULB: “Dat je in ons land euthanasie kunt krijgen omwille van eenzaamheid, dat blijf ik moeilijk vinden.” Ook in de wetgeving staat eenzaamheid als reden bij de categorie psychisch leed. Ik heb professor Bazan gebeld voor uitleg. Na een hele complexe verklaring voor deze stelling, is zij tot de conclusie gekomen dat eenzaamheid alléén geen reden is maar wel een bijkomende factor die een cruciale rol kan spelen in de beslissing voor euthanasie. Allereerst moet er een diagnose van ondraaglijk psychisch leed gesteld worden. Eenzaamheid kan hiervan een gevolg zijn of aan de het lijden bijdragen. De uitspraak in het artikel zorgt wat voor verwarring. Eenzaamheid op zich kan dus geen grond zijn voor euthanasie. Door de uitspraak van professor Bazan wordt hierover wel verwarring gecreëerd. Wanneer ik de journalist in kwestie contacteer maakt zij duidelijk dat die uitspraak op conto van professor Bazan is.
Conclusie: De journalist heeft hier duidelijk de nadruk gelegd op het feit dat nog steeds veel mensen in ons land euthanasie aanvragen omwille van psychisch leed en heeft ook alle cijfergegevens correct weergegeven. Euthanasie omwille van eenzaamheid kan, maar niet op zich. Er moeten nog andere factoren spelen. Het is dus niet zo simpel als professor Bazan suggereert in het krantenstuk.
Artikel: http://gpr.me/psfsqp1dqp/
Beste,
Op de inleidende vraag “Moet je dan niet terminaal zijn om euthanasie te krijgen?”, is het antwoord “nee, je moet niet terminaal zijn” – dat staat heel duidelijk in het rapport, en wordt al jaren zo toegepast.
Zoals ik eveneens aan Mevr. Wellens doorgaf, uit getuigenismateriaal zou blijken dat eenzaamheid als criterium ook doorslaggevend kan zijn.
Tenslotte wat “de complexe verklaring” betreft, dat slaat op het aanklagen van het amalgaam tussen psychisch leed en sociale factoren (eenzaamheid, sociale isolatie, relatiebreuk, niet hebben van een job of een zinvolle tijdsinvulling), die expliciet worden aangehaald als potentieel mee wegend in de beslissing.
Grappig ook dat mijn verklaring én complex én te simpel is 🙂
beste groeten,
Ariane Bazan